اقتصادی

برق چگونه می‌تواند موجب تحول مشاغل در آفریقا شود؟

اکوایران: در حالی که بیش از ۶۰۰ میلیون آفریقایی هنوز در تاریکی به سر می‌برند، دسترسی به برق پایدار و مقرون‌به‌صرفه، کلید تحول اقتصاد و ایجاد میلیون‌ها شغل مدرن در این قاره شناسایی شده است.

به گزارش خبر‌نویس، در طول ۱۵۰ سال گذشته، پیشرفت‌های فناوری انرژی و در دسترس بودن آن در سراسر جهان، مشاغل متعددی را آسان‌تر، سریع‌تر یا حتی منسوخ کرده است. به جایگزینی لباسشویی‌های عمومی به جای رخت‌شوی‌ها، جایگزینی اتوماسیون و ربات‌ها با کارگران در خطوط مونتاژ، و اکنون جایگزینی ربات‌های چت مبتنی بر هوش مصنوعی به جای نمایندگان خدمات مشتری فکر کنید.

به گزارش بانک جهانی، این مسئله در مورد آفریقا نیز صادق است، اما این تغییر با سرعت بسیار کمتری در حال وقوع است. در منطقه‌ای که حدود ۶۰۰ میلیون نفر هنوز به برق دسترسی ندارند و بسیاری از صنایع به دلیل برق غیرقابل اطمینان یا مقرون‌به‌صرفه بودن با محدودیت مواجه هستند، دسترسی به انرژی این قدرت را دارد که اقتصادها را متحول کند، درآمدها را افزایش دهد و محیط اشتغال را برای بهتر شدن دگرگون سازد.

این خبر خوبی برای آفریقا است، زیرا فضای کاری به‌طور فوری نیاز به تحول دارد. در سراسر این منطقه،  هنوز اکثر آفریقایی‌های در سن کار دارای مشاغل غیررسمی هستند و خانواده‌های زیادی را در معرض فقر قرار دارند. بیشتر افراد از طریق خوداشتغالی یا کسب‌وکارهای خرد امرار معاش می‌کنند که دامنه محدودی برای سرمایه‌گذاری و رشد ارائه می‌دهند. تنها سهم کوچکی از کارگران به مشاغل رسمی و دستمزدی دسترسی دارند.

شرایط زیادی برای رشد شرکت‌ها و استخدام کارگران با مهارت بالاتر لازم است، از یک محیط کسب‌وکار مساعد گرفته تا ثبات نظارتی و دسترسی به بازارهای بزرگ و جذاب. اما زیرساخت‌ها، به‌ویژه دسترسی به انرژی، عاملی فوق‌العاده مهم است.

اتفاقی نیست که گروه بانک جهانی، «ماموریت ۳۰۰» – ابتکار عمل برای تأمین برق ۳۰۰ میلیون نفر در آفریقا تا سال ۲۰۳۰ – را محور اصلی کار خود قرار داده است. همان‌طور که با دادن دسترسی به مشاغل بهتر به مردم، به دنبال کمک به رهایی آنان از فقر هستیم، انرژی به یکی از اهرم‌های حیاتی تغییر تبدیل شده است.

چالش قطعی برق

می‌دانیم که برق مقرون‌به‌صرفه و قابل اطمینان برای شرکت‌هایی که به دنبال توسعه عملیات خود به صورت کارآمدتر در این منطقه هستند، کلیدی است. هزینه‌های بالای برق، رقابت‌پذیری شرکت‌های بخش خصوصی را تضعیف می‌کند و اغلب آنان را مجبور می‌کند به فرآیندهای دستی تکیه کنند تا اینکه فناوری‌های پربازدهی که به انرژی بیشتری نیاز دارند را به کار گیرند. همچنین برق غیرقابل اطمینان یک چالش بزرگ باقی مانده است، به طوری که قطعی برق باعث اختلالات عمده در فعالیت تجاری شده و نرخ اشتغال را به طور تخمینی ۵ تا ۱۴ درصد کاهش می‌دهد.

شرکت‌های فعال در بخش‌هایی مانند کشاورزی-صنعتی، صنایع سبک، معدن، مسکن و ساخت‌وساز، مراقبت‌های بهداشتی و گردشگری می‌توانند با استفاده فشرده‌تر از انرژی، به شدت بهره‌وری خود را افزایش دهند. (می‌توانید بررسی‌های عمیق در مورد پتانسیل اشتغالزایی هر یک از این بخش‌ها را در شماره اکتبر ۲۰۲۵ گزارش «پالس آفریقا» بیابید.) برای مثال، در بخش مراقبت‌های بهداشتی، پیشرفت‌های سریع در تصویربرداری و پایش، نیازمند انرژی مطمئن و نیروی کار ماهر برای استفاده از این فناوری‌ها است. به طور مشابه، گردشگری به شدت به امکانات رفاهی مدرن، از جمله دسترسی آسان به شارژ تلفن، دسترسی به وای‌فای و تهویه مطبوع وابسته است. در مورد کنترل دما، بزرگ‌ترین تاثیر اقتصادی پیش‌بینیشده از تغییرات آب‌وهوایی در این منطقه – حتی بیشتر از سیل و خشکسالی – انتظار می‌رود ناشی از استرس گرمایی بر کارگران باشد که سیستم‌های خنک‌کننده را برای کارفرمایان ضروری می‌سازد.

با توجه به اهمیت حیاتی دسترسی به انرژی برای ایجاد اشتغال در این منطقه، بانک جهانی متعهد شده است که ۳۰ میلیارد دلار از منابع «انجمن توسعه بین‌المللی» خود را در پنج سال آینده در حمایت از «ماموریت ۳۰۰» به کار گیرد. 

این سطح از تعهد توسط خود دولت‌ها نیز مطابقت دارد، آنان با رهبری اصلاحات، تعیین اهداف جسورانه و ایجاد شرایط لازم برای دگرگونی بخش انرژی خود از طریق «پیمان‌های ملی انرژی»، در حال پیشروی هستند. این پیمان‌ها اهداف بلندپروازانه و زمان‌بندی‌شده‌ای را برای گسترش زیرساخت‌های انرژی با هزینه‌های رقابتی، بهره‌گیری از مزایای ادغام منطقه‌ای برق، تشویق مشارکت بیشتر بخش خصوصی برای آزادسازی منابع اضافی و تقویت شرکت‌های خدمات عمومی تعیین می‌کنند.

photo_2025-10-16_13-11-27

برق‌رسانی  برای تولید

در مناطق روستایی یا دورافتاده، انرژی‌های تجدیدپذیر توزیع‌شده در حال پر کردن شکاف‌های حیاتی زیرساختی با تأمین برق برای خانوارها و کسب‌وکارهای کوچک هستند. برای مثال، در سیرالئون، مینی‌گریدهای مبتنی بر تقاضا ثابت می‌کنند که برقرسانی روستایی می‌تواند از نظر تجاری مقرون‌به‌صرفه باشد وقتی مستقیماً به مصارف مولد مانند آرد کردن، سردخانه‌ها و خدمات دیجیتال مرتبط شود.

در اتیوپی، ابتکارات انرژی در حال ایجاد شغل در بخش‌های مختلف و تأمین درآمد پایدار هستند. یک پروژه تاکنون بیش از ۸ میلیون نفر و بیش از ۱۹,۰۰۰ مدرسه، درمانگاه و مرکز دولتی را در سراسر اتیوپی به برق متصل کرده است.

تا به امروز، «برنامه گسترش برقرسانی روستایی» تانزانیا بیش از ۱۶,۰۰۰ کسب‌وکار روستایی را از فرآوری مواد غذایی و مزارع پرورش ماهی گرفته تا ساخت‌وساز و معدن، به شبکه برق متصل کرده و بهره‌وری آنان را افزایش داده و رشد را ممکن ساخته است. در سنگال، «پروژه دسترسی به انرژی و گسترش آن» هدفش برقرسانی به ۶۰۰ درمانگاه، ۲۰۰ مدرسه، ۷۰۰ بنگاه کوچک و متوسط و ۲۰۰,۰۰۰ خانوار است. این گسترش از طریق نصب، نگهداری و زنجیره تأمین برقرسانی در حال ایجاد شغل است و همزمان بهره‌وری در آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و کسب‌وکارهای کوچک را بهبود می‌بخشد.

این فعالیت‌ها بازتاب تلاش‌های گسترده‌تر در سراسر منطقه برای دگرگونی چشم‌انداز انرژی است، با تمرکز بر راه‌حل‌های عملی که کاری بیش از تنها روشن کردن چراغ‌ها انجام می‌دهند – آن‌ها همچنین در مقیاس وسیع شغل ایجاد می‌کنند.

 

منبع: اکوایران

مشاهده بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا