سعید رحیمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به اهمیت همراهی والدین در کاهش اضطراب دانش‌آموزان کلاس اولی برای حضور در مدرسه اظهار کرد: نخستین گام، ایجاد فضای امن در خانواده، والدین باید تلاش کنند محیطی آرام و مطمئن برای فرزندان خود فراهم کنند، زیرا امنیت خانه به‌ویژه در ارتباط با مادر، به کودک آرامش و اعتماد بیشتری برای جدا شدن از والد می‌دهد.
وی افزود: مادرانی که خود دارای ثبات عاطفی و امنیت روانی هستند، اضطراب کمتری به فرزندان منتقل می‌کنند، اما در مقابل، مادران ناایمن نگرانی‌های خود را به کودک تحمیل کرده و جدایی از آنها برای کودک دشوارتر می‌شود.
این روانشناس با تاکید بر نقش ارتباطات همدلانه مادر و کودک تصریح کرد: سلامت روانی مادر، بازی‌های مشارکتی و خاطرات مثبت مشترک، نقشی مهم در ایجاد امنیت برای کودک دارند. والدینی که تنها با امر و نهی و رویکرد دستوری با فرزندان برخورد می‌کنند، تصور می‌کنند فرزند حرف‌شنو به معنای کودک خوب است؛ در حالی که واقعیت، ایجاد رابطه‌ای تعاملی و دوستانه میان والد و فرزند است، چنین ارتباطی، سطح تعامل مثبت را افزایش داده و باعث می‌شود کودکان راحت‌تر از والد جدا شده و به مدرسه بروند.
رحیمی ادامه داد: انجام بازی‌های مشارکتی، رفتن به پارک یا پیاده‌روی همراه با حضور صادقانه و مسئولانه مادر، در کاهش اضطراب کودکان بسیار مؤثر است، در مقابل، مادرانی که تنها وظیفه‌گرا هستند و کودک را به محیط بازی می‌برند، اما با او همراه نمی‌شوند، نمی‌توانند تعامل کیفی لازم را ایجاد کنند.
وی با اشاره به ضرورت آماده‌سازی تدریجی کودکان گفت: برای دانش‌آموزانی که دچار اضطراب جدایی هستند، توصیه می‌شود حداقل یک هفته پیش از شروع مدرسه، روزانه یک تا دو ساعت در محیط مدرسه حضور داشته باشند تا از طریق بازی، امکانات آموزشی و فضای جذاب به تدریج با محیط خو بگیرند.
نقش مدارس در کاهش اضطراب دانش‌آموزان
این روانشناس در خصوص نقش مدیران و معلمان مدارس اظهار کرد: یکی از مشکلات اصلی، رسمی بودن بیش از حد فضای مدرسه است. حضور در صف‌های صبحگاهی و فضای انضباطی برای کودکان کلاس اولی دشوار است و می‌تواند سطح اضطراب آنها را افزایش دهد، بنابراین ایجاد محیطی روانی و جذاب ضروری است.
رحیمی تاکید کرد: معلمان باید در کنار دانش‌آموزان بنشینند و شرایطی ایجاد کنند که کودکان احساس صمیمیت و آرامش داشته باشند، همچنین مدیر و ناظم مدرسه باید درک واقع‌بینانه‌ای از دانش‌آموزان مضطرب داشته باشند و از روش‌های اصولی برای کاهش اضطراب استفاده کنند.
وی یادآور شد: برای کودکانی که اختلال اضطراب جدایی آنها توسط روانشناس یا روانپزشک تشخیص داده شده است، هرگز نباید از روش‌های نادرستی مانند بستن درِ مدرسه و اجبار به جدایی استفاده شود، زیرا این رویکرد تنها اضطراب کودک را تشدید کرده و در نهایت انگیزه درس خواندن و انجام تکالیف را کاهش می‌دهد.
منبع: ایمنا
