خبرگزاری تسنیم؛ گروه اقتصادی ــ سیب‌زمینی و پیاز از جمله پرمصرف‌ترین محصولات کشاورزی در جهان هستند. اما این محصولات در دوره ذخیره‌سازی به‌طور طبیعی دچار جوانه‌زدن می‌شوند. جوانه‌ها موجب از دست رفتن مواد مغذی، تغییر طعم و کاهش بازارپسندی محصول می‌گردند.
روش‌های سنتی مانند استفاده از مواد شیمیایی مهارکننده جوانه، به‌دلیل نگرانی‌های ایمنی و اثرات زیست‌محیطی، امروزه کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این میان، فناوری هسته‌ای و به‌ویژه پرتودهی با دوزهای پایین به‌عنوان راهکاری ایمن و مؤثر مطرح شده است.
پرتودهی توانسته است جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی شود و بدون باقی‌ماندن اثرات مضر، کیفیت محصول را حفظ کند.
بیشتر بخوانید
ضرورت و اهمیت موضوع در زنجیره غذایی
طبق گزارش FAO، سالانه بخش قابل‌توجهی از سیب‌زمینی و پیاز در مرحله ذخیره‌سازی به دلیل جوانه‌زدن و فساد از بین می‌رود. این ضایعات موجب خسارت اقتصادی می‌شوند و تأثیر منفی بر امنیت غذایی جهانی دارند.
جوانه‌زدن همچنین می‌تواند ترکیبات سمی مانند سولانین در سیب‌زمینی ایجاد کند که برای سلامت انسان خطرناک است. بنابراین، کنترل جوانه‌زدن یک ضرورت برای ارتقای سلامت عمومی و افزایش دسترسی به غذای سالم است.
فناوری هسته‌ای راهکاری نوین ارائه می‌دهد که می‌تواند این چالش را به‌طور پایدار مدیریت کند.
معرفی و اصول کلی فناوری هسته‌ای در مدیریت پس‌برداشت
فناوری هسته‌ای در پس‌برداشت بر پایه استفاده از پرتوهای یونیزان مانند گاما، ایکس یا الکترونی استوار است. این پرتوها با ایجاد تغییر در تقسیم سلولی مریستم غده‌ها، مانع جوانه‌زدن می‌شوند. اصول اصلی این فناوری عبارت‌اند از:
- اعمال دوز پایین پرتو به‌گونه‌ای‌که کیفیت تغذیه‌ای و ارگانولپتیک محصول حفظ شود.
- عدم باقی‌ماندن رادیواکتیویته در محصول.
- افزایش دوره ماندگاری محصول در انبار.
این اصول موجب شده‌اند پرتودهی به‌عنوان روشی استاندارد در مدیریت ذخیره‌سازی شناخته شود.
اجزای اصلی سیستم پرتودهی در محصولات غده‌ای
سیستم پرتودهی شامل بخش‌های زیر است:
- منبع پرتو (مانند کبالت-60 یا شتاب‌دهنده الکترونی).
- محفظه ایمن پرتودهی برای جلوگیری از نشت پرتو.
- تجهیزات حمل و انتقال محصول (کیسه‌ها یا جعبه‌های حاوی سیب‌زمینی و پیاز).
- سیستم کنترل دوز برای تنظیم شدت و مدت پرتودهی.
- تیم تخصصی برای مدیریت فرآیند و رعایت ایمنی.
این اجزا تضمین می‌کنند که فرآیند پرتودهی ایمن و مؤثر باشد و هیچ خطری برای مصرف‌کننده یا کارکنان ایجاد نگردد.
انواع کاربردهای پرتودهی در جلوگیری از جوانه‌زدن
پرتودهی سیب‌زمینی و پیاز کاربردهای متعددی دارد:
- جلوگیری از جوانه‌زدن در دوره انبارداری.
- کاهش بار میکروبی و قارچی.
- افزایش ماندگاری و امکان صادرات.
- حفظ ارزش تغذیه‌ای در طول زمان ذخیره‌سازی.
این کاربردها باعث شده‌اند پرتودهی به‌عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از زنجیره تأمین این محصولات شناخته شود.
استانداردها و دستورالعمل‌های ملی و بین‌المللی
پرتودهی مواد غذایی از جمله سیب‌زمینی و پیاز تحت نظارت سازمان‌های بین‌المللی مانند IAEA، FAO و WHO انجام می‌شود. این نهادها دستورالعمل‌هایی درباره حداکثر دوز مجاز، شرایط ایمنی و کیفیت محصول تدوین کرده‌اند.
در سطح ملی، کشورهای مختلف مقرراتی برای صدور مجوز مراکز پرتودهی و کنترل کیفیت محصولات پرتودهی‌شده دارند. رعایت این دستورالعمل‌ها برای اطمینان از ایمنی و پذیرش بازار ضروری است.
تأثیرات اقتصادی فناوری هسته‌ای در مدیریت ذخیره‌سازی
استفاده از پرتودهی می‌تواند ضایعات ناشی از جوانه‌زدن را به‌شدت کاهش دهد و موجب افزایش سودآوری کشاورزان و ذخیره‌کنندگان شود. همچنین، محصولات پرتودهی‌شده به‌دلیل کیفیت بالاتر، ارزش صادراتی بیشتری دارند.
اگرچه سرمایه‌گذاری اولیه برای احداث مراکز پرتودهی نسبتاً بالا است، اما صرفه‌جویی در هزینه‌های ناشی از ضایعات و افزایش ارزش تجاری محصول این هزینه را جبران می‌کند.
فرایند پرتودهی سیب‌زمینی و پیاز در انبارها
فرایند پرتودهی شامل مراحل زیر است:
- آماده‌سازی و بسته‌بندی محصول.
- انتقال به مرکز پرتودهی.
- اعمال پرتو با دوز مشخص و کنترل‌شده.
- بازگشت محصول به انبار و ثبت اطلاعات
این فرایند به‌گونه‌ای طراحی شده است که کیفیت محصول حفظ شود و هیچ تغییری در طعم، بو یا ارزش غذایی ایجاد نگردد.
مزایای این روش نسبت به روش‌های شیمیایی سنتی
پرتودهی در مقایسه با استفاده از مواد شیمیایی مانند CIPC (کلروپروفام) مزایای زیادی دارد:
- عدم باقی‌ماندن مواد شیمیایی در محصول.
- اثربخشی بالا و یکنواخت.
- سازگاری با استانداردهای بین‌المللی.
- افزایش ماندگاری بدون کاهش کیفیت.
- پذیرش بیشتر در بازارهای جهانی.
این ویژگی‌ها موجب شده‌اند پرتودهی به‌عنوان جایگزینی پایدار برای روش‌های شیمیایی شناخته شود.
چالش‌ها و محدودیت‌های علمی و اجرایی
با وجود مزایا، پرتودهی با چالش‌هایی مواجه است. هزینه سرمایه‌گذاری بالا، کمبود مراکز مجهز، نگرانی‌های عمومی درباره واژه «هسته‌ای» و نیاز به آموزش نیروی متخصص از جمله این چالش‌ها هستند.
همچنین، در برخی کشورها مسائل لجستیکی مانند حمل‌ونقل محصولات به مراکز پرتودهی و بازگرداندن آن‌ها به انبار می‌تواند محدودیت ایجاد کند. بااین‌حال، تجربه جهانی نشان داده است که این چالش‌ها با سیاست‌گذاری مناسب و آگاهی‌رسانی عمومی قابل رفع هستند.
اثر پرتودهی در کاهش ضایعات و افزایش ماندگاری
یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای پرتودهی در سیب‌زمینی و پیاز، کاهش ضایعات پس از برداشت است. با جلوگیری از جوانه‌زدن، محصول می‌تواند برای مدت طولانی‌تری بدون افت کیفیت ذخیره شود.
افزایش ماندگاری به‌طور مستقیم بر امنیت غذایی و دسترسی پایدار به منابع غذایی تأثیر دارد. علاوه بر این، امکان صادرات محصولات در دوره‌های طولانی‌تر فراهم می‌شود. این امر برای کشورهایی که به بازارهای جهانی وابسته‌اند، اهمیت استراتژیک دارد.
پیشرفت‌های نوین در فناوری پرتودهی غده‌ها
پژوهش‌های جدید بر بهینه‌سازی دوز پرتودهی و استفاده از ترکیب فناوری پرتودهی با سایر روش‌های نگهداری مانند بسته‌بندی خلأ یا اتمسفر اصلاح‌شده (MAP) متمرکز شده‌اند.
همچنین، استفاده از پرتو الکترونی به‌جای پرتو گاما در حال گسترش است، زیرا ایمنی بیشتری در حمل‌ونقل و نگهداری منابع پرتودهی فراهم می‌کند.
این پیشرفت‌ها نشان می‌دهند که آینده فناوری پرتودهی در مدیریت پس‌برداشت بسیار پویا و نوآورانه خواهد بود.
نمونه‌های موفق جهانی در جلوگیری از جوانه‌زدن
ژاپن، هند و چین از پیشگامان استفاده از پرتودهی در سیب‌زمینی و پیاز هستند. در این کشورها، پرتودهی به‌طور تجاری برای ذخیره‌سازی و صادرات به کار گرفته می‌شود.
در ایران نیز، پروژه‌های آزمایشی در مراکز پژوهشی انرژی اتمی و سازمان جهاد کشاورزی اجرا شده است که نتایج امیدوارکننده‌ای در کنترل جوانه‌زدن نشان داده‌اند.
این نمونه‌ها نشان می‌دهند که فناوری پرتودهی از مرحله آزمایشگاهی عبور کرده و در سطح صنعتی کاربرد گسترده یافته است.
ارزیابی اثرات زیست‌محیطی و سلامت مصرف‌کنندگان
مطالعات گسترده نشان داده‌اند که پرتودهی هیچ‌گونه رادیواکتیویته باقیمانده در محصولات ایجاد نمی‌کند. بر اساس گزارش‌های IAEA و WHO، سیب‌زمینی و پیاز پرتودهی‌شده برای مصرف انسانی کاملاً ایمن هستند.
از نظر زیست‌محیطی نیز، جایگزینی پرتودهی به‌جای مواد شیمیایی ضدجوانه باعث کاهش آلودگی خاک و آب می‌شود. این مسئله به حفظ تنوع زیستی و سلامت اکوسیستم کمک می‌کند.
ظرفیت‌های تجاری‌سازی و توسعه ملی
پرتودهی محصولات کشاورزی می‌تواند زمینه‌ساز توسعه صنایع جدیدی در کشورها شود. ایجاد مراکز پرتودهی و شبکه‌های توزیع آن‌ها فرصت‌های شغلی متعددی ایجاد می‌کند.
از سوی دیگر، محصولات پرتودهی‌شده باکیفیت بالاتر، جایگاه بهتری در بازارهای جهانی خواهند داشت. این ظرفیت می‌تواند درآمد ارزی کشورها را افزایش داده و به توسعه اقتصادی کمک کند.
نقش همکاری‌های بین‌المللی در توسعه فناوری هسته‌ای
همکاری‌های بین‌المللی نقش اساسی در انتقال فناوری، آموزش نیروی انسانی و تأمین تجهیزات دارند. سازمان‌هایی مانند FAO و IAEA پروژه‌های مشترکی را برای حمایت از کشورهای درحال‌توسعه در زمینه پرتودهی محصولات اجرا کرده‌اند.
این همکاری‌ها نه‌تنها موجب ارتقای دانش فنی می‌شوند بلکه به افزایش اعتماد عمومی و پذیرش محصولات پرتودهی‌شده در سطح جهانی نیز کمک می‌کنند.
آینده‌شناسی مدیریت پس‌برداشت با پرتو
با توجه به روند افزایش جمعیت و تغییرات اقلیمی، نیاز به فناوری‌های پایدار در مدیریت پس‌برداشت بیش‌ازپیش احساس می‌شود. پرتودهی یکی از فناوری‌هایی است که می‌تواند در آینده جایگزین اصلی مواد شیمیایی شود.
ترکیب پرتودهی با فناوری‌های نوینی مانند هوش مصنوعی برای کنترل کیفیت و نانوفناوری در بسته‌بندی می‌تواند چشم‌اندازهای تازه‌ای ایجاد کند.
توصیه‌های سیاستی برای گسترش این فناوری
برای توسعه موفق پرتودهی در جلوگیری از جوانه‌زدن سیب‌زمینی و پیاز، توصیه‌های زیر ضروری است:
- سرمایه‌گذاری دولتی در ایجاد مراکز پرتودهی.
- تدوین قوانین و استانداردهای ملی همسو با دستورالعمل‌های بین‌المللی.
- اجرای پروژه‌های آزمایشی در مناطق اصلی کشت.
- آموزش نیروی انسانی متخصص.
- اطلاع‌رسانی گسترده برای افزایش پذیرش اجتماعی.
جمع‌بندی درس‌های آموخته‌شده
بررسی‌ها نشان می‌دهند که پرتودهی یکی از مؤثرترین و ایمن‌ترین روش‌ها برای جلوگیری از جوانه‌زدن سیب‌زمینی و پیاز است. این فناوری توانسته است جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی پرخطر باشد و ضایعات پس‌برداشت را کاهش دهد.
درس اصلی آن است که توسعه این فناوری نیازمند سیاست‌گذاری هوشمندانه، سرمایه‌گذاری و همکاری‌های بین‌المللی است.
نتیجه‌گیری و مسیر آینده
جلوگیری از جوانه‌زدن سیب‌زمینی و پیاز با فناوری هسته‌ای، راهکاری علمی، پایدار و سازگار با محیط زیست است. این فناوری علاوه بر افزایش ماندگاری و کاهش ضایعات، موجب ارتقای کیفیت محصول و بهبود سلامت عمومی می‌شود.
مسیر آینده این فناوری وابسته به حمایت دولت‌ها، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و افزایش آگاهی عمومی است. در صورت تحقق این شرایط، پرتودهی می‌تواند یکی از ارکان اصلی کشاورزی مدرن در قرن بیست‌ویکم باشد.
—–
منابعی برای مطالعه بیشتر:
[1] FAO, IAEA. Nuclear Techniques in Agriculture. FAO/IAEA Publications.
[2] IAEA. Food Irradiation: Principles and Applications. Vienna.
[3] WHO. Food Safety of Irradiated Products. Geneva.
[4] FAO. Postharvest Losses in Root and Tuber Crops. Rome.
[5] Farkas, J. (2006). Irradiation for Food Safety and Quality. CRC Press.
[6] IAEA. Technical Reports on Food Irradiation. Vienna.
[7] Sharma, R. et al. (2019). Nuclear Agriculture and Food Security. Elsevier.
[8] FAO-IAEA. Food Irradiation Processing Standards. Vienna.
[9] WHO/FAO Codex Alimentarius. General Standard for Irradiated Foods. Rome.
[10] OECD. Biosafety in Food Irradiation. Paris.
[11] IAEA. International Standards in Food Irradiation. Vienna.
[12] FAO. Economic Impact of Food Irradiation. Rome.
[13] Singh, R. (2017). Food Irradiation Technologies. Academic Press.
[14] IAEA. Cost-Benefit Analysis of Irradiation Facilities. Vienna.
[15] Chauhan, R. et al. (2021). Irradiation of Stored Crops. Journal of Stored Products Research.
[16] UNEP. Environmental Benefits of Food Irradiation. Nairobi.
[17] Japan Atomic Energy Agency. Potato and Onion Irradiation Projects. Tokyo.
[18] پژوهشگاه انرژی اتمی ایران. پروژه‌های آزمایشی پرتودهی محصولات کشاورزی. تهران.
[19] FAO-IAEA. Success Stories in Food Irradiation. Vienna.
[20] WHO. Health Effects of Irradiated Food. Geneva.
[21] Future Earth. Nuclear Agriculture and Food Security.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
