نشریه اکونومیست در سرمقاله این هفته خود تحلیل می‌کند که جهان با سرعت شگفت انگیزی هنجار ازدواج را کنار می‌گذارد و ریشه‌های آن را می‌توان در حضور گسترده‌تر زنان در محیط‌های کاری و استقلال آنها جستجو کرد.
به گزارش خبرنویس ، هفته نامه اکونومیست استدلال می‌کند که در بیشتر تاریخ بشر، ازدواج نه‌تنها یک هنجار بلکه یک ضرورت بوده است. قبل از روش‌های پیشگیری از بارداری مطمئن، زنان نمی‌توانستند بارداری خود را کنترل کنند و بیشترشان بسیار فقیرتر از آن بودند که به تنهایی فرزندان خود را بزرگ کنند. از همین روست که در سنت‌های چند قرن، نمایش‌ها یا داستان‌های تراژیک با مرگ پایان می‌یابند، اما داستان‌های خوش به ازدواج ختم می شوند.
اماسرعت کنار گذاشته شدن هنجار ازدواج، و درواقع هر نوع رابطه‌ای، شگفت انگیز است. تجرد در سراسر کشورهای ثروتمند در حال افزایش است؛ در میان آمریکایی‌های 25 تا 34 ساله، نسبت افرادی که بدون همسر یا شریک زندگی می‌کنند در طول پنج دهه 2 برابر شده است و به 50 درصد برای مردان و 40 درصد برای زنان رسیده است. از سال 2010، سهم افرادی که تنها زندگی می‌کنند در 26 کشور از 30 کشور ثروتمند افزایش یافته است و محاسبات اکونومیست نشان می‌دهد که جهان امروز حداقل 100 میلیون نفر مجرد بیشتر از زمانی دارد که نرخ ازدواج همچنان به اندازه سال 2017 بود. در این شرایط، رکود بزرگی در روابط در حال وقوع است.
این شرایط برای برخی نشانه‌ای از زوال اجتماعی و اخلاقی است. بسیاری از پروناتالیست‌ها معتقدند که عدم موفقیت جوانان در تشکیل خانواده و تولید مثل، تمدن غرب را تهدید می‌کند، اما برخی دیگر این شرایط را نشانه‌ای از خود اتکایی می‌دانند. مجله مد ووگ اخیرا مدعی شده است که برای زنان جذاب و جاه طلب، داشتن شریک عاطفی نه‌تنها غیرضروری، بلکه خجالت آور است.
پیامدهای تجرد؛ آزادی یا تنهایی؟
در واقع، افزایش تجرد به خودی خود نه پدیده‌ای کاملا خوب و نه کاملا بد است. با کاهش موانع زنان در محل کار، انتخاب‌های آنها نیز گسترش یافته است. توانایی آنها برای تنها زندگی کردن بسیار بیشتر از گذشته است و با اَنگ اجتماعی کمتری نسبت به گذشته روبرو می‌شوند. هر چه آنها بیشتر بتوانند خود را تامین کنند، احتمال کمتری دارد که با یک شریک نامناسب یا بدرفتار کنار بیایند. این تغییر، زنان بسیاری را از روابط وحشتناک نجات داده و بسیاری از مردان را مجبور کرده اگر می‌خواهند با هم بمانند با همسران خود بهتر رفتار کنند.
اما این موضوع اثرات جانبی ناخوشایندی هم دارد. تنها زندگی کردن می‌تواند حس آزادی داشته باشد ولی در عین حال می‌تواند همراه با تنهایی باشد. بسیاری از افرد مجرد، به خصوص زنان، می‌گویند از تنهایی راضی هستند. اما نظرسنجی‌ها در کشورهای مختلف نشان می‌دهد که 60 تا 73 درصد ترجیح می‌دهند در یک رابطه باشند.
بازار روابط؛ چرا پیدا کردن شریک سخت‌تر شده؟
پس اگر افراد زیادی خواهان زوج شدن هستند اما موفق به این کار نمی شوند، نشان می‌دهد که مشکلی در بازار روابط وجود دارد. برخی فکر می‌کنند که رسانه‌های اجتماعی و برنامه‌های دوست‌یابی انتظارات غیرواقعی و سختگیری بیش از حد ایجاد می‌کند.
مشکل دیگر، شکاف سیاسی فزاینده بین مردان و زنان جوان است به طوری‌که مردان بیشتر گرایش‌های راست گرایانه دارند، در حالی که زنان بیشتر به سمت چپ متمایل‌اند. بسیاری از مجردها اصرار دارند که شریک زندگی آینده‌شان باید از نظر سیاسی با آنها هم عقیده باشد و همین موضوع پیدا کردن زوج مناسب را دشوارتر می‌کند.
برخی دیگر به کاهش مهارت‌های اجتماعی اشاره می‌کنند، زیرا مردم بیشتر عمر خود را صرف خیره شدن به صفحه نمایش می‌کنند. آمریکایی‌ها نسبت به دو دهه پیش کمتر به صورت حضوری معاشرت می‌کنند، اما این کاهش به ویژه در میان جوانان شدید است.
مهم‌ترین عامل در تجرد مدرن
اما شاید مهم‌ترین عامل این باشد که با آسان‌تر شدن زندگی مجردی، استانداردهای زنان سختگیرانه‌تر شده است. برای بسیاری، یک شریک معمولی دیگر گزینه بهتری نسبت به مجرد ماندن به‌نظر نمی‌رسد. زنان بیشتر از مردان می‌گویند که می‌خواهند شریک زندگی‌شان تحصیلات عالی داشته باشد و از نظر مالی قوی باشد.مردان بسیاری در عبور از این مانع شکست می‌خورند، زیرا از نظر تحصیلی از زنان عقب افتاده‌اند و مردانِ کمتر اهل مطالعه در بازار کار با مشکل مواجه می‌شوند. مردانی که مدرک دانشگاهی ندارند و درآمدشان پایین است، برای پیدا کردن شریک زندگی با دشواری روبه‌رو هستند؛ به‌ویژه اگر در کارهای خانه مشارکت نکنند، یا پس از تجربه‌ی طرد شدن‌های مکرر، نسبت به زنان دید منفی پیدا کنند.
راه‌حل‌های تجرد؛ مردان، خانه و مسوولیت‌ها
برخی از این مشکلات ممکن است به‌تدریج اصلاح شوند. یک راه‌حل روشن این است که مردان کمی پخته‌تر شوند، سهم بیشتری در کارهای خانه بر عهده بگیرند و مسوولانه‌تر رفتار کنند و در نتیجه، به شریک‌های زندگی مطلوب‌تری تبدیل شوند. هنجارهای فرهنگی ممکن است مانع این تغییر شوند، اما چشم‌انداز دوری از تنهایی و تجرد مادام‌العمر مطمئنا انگیزه‌ای قوی برای مردان برای تغییر خواهند بود. بسیاری از کشورها سال‌هاست که در این مسیر حرکت می‌کنند و نظافت، آشپزی و مراقبت از کودک به طور مساوی بین مردان و زنان تقسیم شده است.
با این‌حال، حتی در کشورهایی پیشرفته و مترقی مانند کشورهای شمال اروپا، روند تجرد‌گرایی هیچ نشانه‌ای از کاهش ندارد. در فنلاند و سوئد، حدود یک‌سوم بزرگسالان تنها زندگی می‌کنند. این تغییر احتمالا سقوط شدید نرخ باروری جهانی را تشدید خواهد کرد، زیرا بزرگ کردن فرزند به‌تنهایی دشوار است و تابوهای فرهنگی علیه آن در بسیاری مناطق هنوز قوی باقی مانده‌اند. از آنجا که مردان جوان مجرد مرتکب جرایم خشونت‌آمیز بیشتری می‌شوند، جهانی با تشکیل زوج کمتر می‌تواند خطرناک‌تر باشد.
جهانی تنها در راه است
این احتمال هم وجود دارد که رکود روابط خود به خود اصلاح نشود. هفت درصد از مجردهای جوان می‌گویند که به یک رابطه عاشقانه رباتیک با یک همراه هوش مصنوعی فکر می‌کنند و این ربات‌های عاشق تنها پیشرفته‌تر خواهند شد. هوش مصنوعی، به هر حال، صبور و مهربان است و از شما نمی‌خواهد حمام را تمیز کنید یا شغل بهتری پیدا کنید.
بسیاری ممکن است نگران باشند که جهانی با زوج‌ها و فرزندان کمتر، غم‌انگیزتر و منزوی‌تر خواهد بود. با این‌حال، سوگواری برای این چشم‌انداز، آن را از بین نمی‌برد. دولت‌ها نباید ترجیحات مردم عادی را نادیده بگیرند؛ اگرچه قطعا باید تلاش کنند با عملکرد ضعیف مردان در مدرسه مقابله کنند. آینده‌ای با مجردهای بسیار بیشتر در راه است و بهتر است همه خود را برای آن آماده کنند.
منبع: اکوایران
