به گزارش خبرنویس به نقل از ایسنا،دکتر زهرا ولیپور، متخصص گوش، حلق و بینی و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، درباره پیامدهای جدی کمشنوایی در کودکان هشدار داده و بر لزوم تشخیص و مداخله زودهنگام تاکید کرد. وی گفت: «در سه سال اول زندگی، رشد قشر مغز و مسیرهای عصبی شنوایی به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد و هرگونه اختلال شنوایی در این مدت میتواند باعث مشکلات جدی در گفتار، یادگیری و مهارتهای شناختی کودک شود.»
غربالگری شنوایی نوزادان: اولین گام مهم
ولیپور تاکید کرد که غربالگری شنوایی نوزادان بلافاصله پس از تولد در مراکز درمانی انجام میشود. با این حال، نتایج این غربالگریها هرچند معمولاً طبیعی است، اما به گفته او، نباید این نتیجه به معنای نفی احتمال بروز مشکلات شنوایی در آینده باشد. برخی اختلالات شنوایی ممکن است به تدریج و در ماهها یا سالهای بعد بروز پیدا کنند. بنابراین، ضروری است که والدین و مربیان توجه ویژهای به رفتارهای کودک داشته باشند.
علائم هشداردهنده کمشنوایی در کودکان
دکتر ولیپور به والدین، مربیان و معلمان توصیه کرد که به علائم هشداردهندهای مانند بیتوجهی کودک به صداها، تأخیر در گفتار، مشکلات یادگیری، ضعف در املا یا ریاضی و کاهش تمرکز توجه کنند. اگر چنین علائمی مشاهده شد، باید کودک بهسرعت برای بررسیهای تخصصی ارجاع داده شود.
علل شایع کمشنوایی در کودکان
این متخصص گوش و حلق و بینی به بررسی علل مختلف کمشنوایی در کودکان پرداخت و اظهار داشت: «بخشی از این علل ژنتیکی و ارثی هستند، بهویژه در خانوادههایی با سابقه کمشنوایی یا در ازدواجهای فامیلی.» وی همچنین اشاره کرد که برخی کودکان بدون وجود سندرمهای شناختهشده، صرفاً با اختلال شنوایی متولد میشوند. دیگر عوامل مؤثر در کمشنوایی شامل بیماریهای دوران بارداری، زایمانهای پرخطر، تولد نارس، وزن کم هنگام تولد و بستری شدن نوزاد در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان (NICU) هستند.
لوزه سوم و تأثیر آن بر شنوایی
یکی از علل شایع کاهش شنوایی در کودکان، بزرگی لوزه سوم (آدنوئید) است که میتواند به انسداد راه هوایی و اختلال در تهویه گوش میانی منجر شود. این وضعیت ممکن است باعث تجمع مایع پشت پرده گوش و در نهایت کاهش شنوایی شود. ولیپور به والدین هشدار داد که علائمی مانند تنفس دهانی، خر و پف شبانه، اختلال خواب، عفونتهای مکرر گوش و کاهش تمرکز میتواند نشانه بزرگی لوزهها باشد.
روشهای درمان کمشنوایی: از سمعک تا جراحی
ولیپور با بیان اینکه درمان کمشنوایی بستگی به نوع آن دارد، اظهار کرد: «در موارد کمشنوایی حسی ـ عصبی، درمان دارویی مؤثری وجود ندارد و استفاده از سمعک یا کاشت حلزون شنوایی میتواند تأثیر زیادی در بهبود شنوایی کودک داشته باشد.» در موارد کمشنوایی هدایتی، که ناشی از مشکلات گوش میانی یا پرده گوش هستند، درمانهای دارویی یا جراحی میتواند موجب بهبود شنوایی شود. همچنین، برای مشکلات ساده مانند جرم گوش، اقدامات سادهای مانند شستوشوی گوش میتواند مشکل را حل کند.
نقش والدین در پیشگیری و درمان
دکتر ولیپور در نهایت تأکید کرد که تشخیص زودهنگام و پیگیری مستمر درمان، عوامل کلیدی در جلوگیری از عوارض دائمی کمشنوایی هستند. وی گفت: «توجه به سلامت شنوایی کودکان نه تنها برای جلوگیری از مشکلات شنوایی، بلکه بهعنوان یک سرمایهگذاری برای آینده تحصیلی، اجتماعی و ارتباطی فرزند اهمیت دارد.»
کمشنوایی در کودکان میتواند تأثیرات بسیار منفی بر رشد آنها بگذارد و در صورت عدم تشخیص و درمان بهموقع، مشکلات گفتاری، شناختی و اجتماعی کودک میتواند برای همیشه باقی بماند. بنابراین، غربالگری شنوایی نوزادان و پیگیری مداوم وضعیت شنوایی در دوران کودکی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
منبع: سلامت نیوز




