هفته‌ها پس از اعلام هزینه‌های جدید و سنگین برای ویزای H-1B توسط آمریکا، بیلبوردهای بزرگی در ایستگاه متروی دهلی نزدیک مؤسسه فناوری هند نوشته بودند: «ما هنوز ویزای H-1B را حمایت می‌کنیم و ۱۰۰ هزار دلار مانع استخدام بهترین‌ها نمی‌شود.»
این کمپین توسط پلتفرم استخدام مبتنی بر هوش مصنوعی Metaview انجام شد و نشان‌دهنده نگرش کلی در میان حلقه‌های برتر فناوری هند بود.
این اعتماد به نفس در شبکه موسسات معتبر مهندسی هند، یعنی موسسات فناوری هند (IIT)، نیز مشهود است. با نزدیک شدن فصل استخدام دانشگاهی، اعضای هیئت علمی و دانشجویان دو IIT گفتند: «مهندسین برتر کشور دیگر شغل در آمریکا را ضروری برای موفقیت نمی‌دانند. چشم‌انداز رشد داخلی باعث تغییر اهداف شغلی شده است.»
رانگان بانرجی، مدیر IIT دهلی، با اشاره به محدودیت‌های ویزای دولت ترامپ و همچنین تنش‌های تجاری گسترده‌تر بین هند و آمریکا گفت: «برای برخی از ما ممکن است این یک فرصت باشد».
رئیس‌جمهور دونالد ترامپ در اوت سال جاری، تعرفه‌های ۵۰ درصدی را علیه هند اعمال کرد که بخشی از آن به دلیل روابط هند با روسیه بود. کمی بعد، او هزینه ۱۰۰ هزار دلاری برای درخواست‌های جدید ویزای H-1B وضع کرد که توسط شرکت‌های فناوری هندی و آمریکایی برای جذب نیروی کار ماهر خارجی استفاده می‌شود.
به گفته بانرجی، این اقدام، همراه با عدم اطمینان رو به رشد درباره روابط هند و آمریکا، ممکن است برخی از استعدادهای هندی را به بازگشت به کشورشان ترغیب کند.
دهه‌هاست که فارغ‌التحصیلان IIT که کمتر از ۲٪ متقاضیان پذیرفته می‌شوند، به آمریکا رفته‌اند تا در بخش‌های پردرآمد از مالی تا فناوری کار کنند. بسیاری تبدیل به مدیران ارشد شرکت‌های بزرگ جهانی شده‌اند، از جمله «ساندار پیچای»، مدیرعامل Alphabet Inc. و «آرویند کریشنا»، مدیر IBM.
اما اکنون دانشجویان مسیر سنتی را بازنگری می‌کنند. شرکت‌های جهانی مانند مایکروسافت، آمازون، جی‌پی‌مورگان و گلدمن ساکس، مراکز توسعه جهانی عظیمی در هند ایجاد کرده‌اند که فرصت‌های شغلی پردرآمد ارائه می‌دهند و موج جدیدی از رشد را ایجاد کرده‌اند.
این مراکز دیگر صرفاً دفاتر پشتیبان دهه ۱۹۹۰ نیستند؛ اکنون کارهای حیاتی و سطح بالا انجام می‌دهند، به‌طوری که یک بانک اروپایی نتیجه گرفت اختلال عمده در هند، فعالیت‌های جهانی آن را بیشتر از یک فاجعه مشابه در دفتر مرکزی تحت تاثیر قرار می‌دهد.
همزمان، اکوسیستم استارتاپی هند نیز ریشه‌های محکمی پیدا کرده است و چندین شرکت داخلی به بورس عرضه شده‌اند. در اوایل هفته جاری، شرکت مادر بزرگ‌ترین کارگزار آنلاین هند، Groww که توسط فارغ‌التحصیلان IIT تأسیس شده، حضور برجسته‌ای در بازار داشت.
این روند داخلی به مهندسین و کارآفرینان جوان اعتماد بیشتری داده است تا به جای دنبال کردن فرصت‌ها در خارج، در هند بمانند و بسازند.
این تغییر همزمان است با زمانی که هند آماده است تا از ژاپن پیشی بگیرد و به چهارمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شود. خدمات هم‌اکنون بیش از نیمی از تولید کشور را تشکیل می‌دهند و شرکت‌های جهانی در شهرهایی مانند بنگلور، حیدرآباد و پونه به منظور استفاده از استعدادهای مهندسی گسترده هند، عملیات خود را گسترش می‌دهند.
«آشوک جونجونوالا»، مؤسس پارک تحقیقاتی IIT ، گفت: «یک بخش قابل توجهی از دانشجویان اکنون در هند می‌مانند و استعداد خام فوق‌العاده‌ای در هند وجود دارد.»
با این حال، فارغ‌التحصیلان IIT تنها بخش کوچکی از کل استعدادهای فناوری هند را تشکیل می‌دهند. نگرانی در کالج‌های مهندسی کمتر معتبر، بیشتر است، جایی که بسیاری هنوز مدرک آمریکا را کلید موفقیت خود می‌دانند. «وینیت گوپتا»، هم‌بنیان‌گذار Jamboree Education گفت: «نوع سیستم آموزش عالی در آمریکا بی‌نظیر است و شبکه‌ای کشوری به دانشجویان هندی در اپلای به دانشگاه‌های خارجی کمک می‌کند.»
اما حتی این آرزوها نیز کمی کمرنگ شده‌اند. طبق گزارشی که پنج‌شنبه منتشر شد، درخواست دانشجویان هندی به دانشگاه‌های آمریکا از زمان بازگشت ترامپ به کاخ سفید، ۱۴٪ کاهش یافته است.
اکشای شارما، دانشجوی ۱۹ ساله IIT-دهلی، که مدت‌ها برنامه داشت به آمریکا برود، اکنون گزینه‌های خود را باز نگه داشته و به دنبال کارآموزی در هر دو کشور است. او گفت: «سال گذشته، اصلاً به ذهنم نمی‌رسید این کار را کنم.»
تفکر بلندمدت
IIT دهلی و IIT مدراس از قدیمی‌ترین و معتبرترین مدارس مهندسی هند هستند. اولین IIT در سال ۱۹۵۱ تأسیس شد و اکنون این سیستم شامل ۲۳ مؤسسه در سراسر کشور است. سالانه حدود ۲۵ هزار فارغ‌التحصیل تولید می‌کنند؛ بخش کوچکی از ۱.۵ میلیون مهندس که هند هر ساله تولید می‌کند.
«آرپان تولسیان»، پژوهشگر ارشد اندیشکده Observer Research Foundation در دهلی نو، گفت: «فارغ‌التحصیلان IIT احتمالاً مسیر شغلی خود را تحت تأثیر محدودیت‌های ویزای H-1B ترامپ قرار نخواهند داد.»
او گفت: «وضعیت در هند بسیار سریع در حال تغییر است. ما دیگر به ویزای آمریکا وابسته نیستیم و نباید باشیم، چون سیاست آن‌ها تحت کنترل ما نیست.»
در IIT بمبئی، یکی دیگر از موسسات مهندسی برتر، فرصت‌های داخلی حتی قبل از محدودیت‌های مهاجرتی از فرصت‌های خارجی بیشتر بود. در سال تحصیلی ۲۰۲۳–۲۴، این مدرسه ۱۴۷۵ پیشنهاد شغلی پذیرفته‌شده گزارش کرد که تنها ۷۸ مورد از شرکت‌های بین‌المللی بود. این موسسه مشخص نکرد که آیا این شرکت‌ها برای نقش‌های داخلی یا خارج از هند استخدام می‌کردند یا خیر.
دانشجویان نیز عمدتاً از اقدامات ترامپ متأثر نشدند، زیرا داده‌های اولیه استخدام نشان‌دهنده روند قوی جذب نیرو است.
«کارتیک راوی کومار»، دانشجوی IIT دهلی، گفت: «رفتن به آمریکا کمتر جذاب شده، اما پیشنهادهای زیادی از شرکت‌ها و کشورهای دیگر وجود دارد.»
منبع: اکوایران
