در صورت موفقیت‌آمیز بودن آزمایش‌های اولیه، این فناوری می‌تواند انقلابی در صنعت هوافضا ایجاد کند. از ارسال ماهواره‌ها با هزینه بسیار کمتر گرفته تا امکان سفرهای طولانی‌تر و پایدارتر در فضا، همه از مزایای این سیستم خواهند بود. همچنین می‌توان از این تکنولوژی در وسایل نقلیه زمینی و حتی زیرساخت‌های حمل‌ونقل هوایی آینده بهره برد. با وجود هیجان‌برانگیز بودن این خبر، برخی دانشمندان هنوز نسبت به عملکرد این سیستم تردید دارند. اصول فیزیکی حاکم بر آن هنوز به‌طور کامل مورد تایید جامعه علمی قرار نگرفته و نیاز به بررسی‌ها و آزمایش‌های گسترده‌تری دارد.
با وجود مسیر طولانی پیش‌رو، سیستم‌های پیشرانه بدون سوخت می‌توانند نقطه عطفی در تاریخ علم و فناوری باشند. اگر این فناوری بتواند آزمون‌های علمی را پشت سر بگذارد، بشر به رؤیای دیرینه‌اش، یعنی سفرهای فضایی بی‌پایان و بدون وابستگی به منابع محدود، نزدیک‌تر خواهد شد.
